Weer niet fietsen? Toch wel.

14 november 2018 - Midelt, Marokko

De eerste indruk van vanochtend: donker, kil en sinister. Zo Mordoriaans kende ik het alleen van IJsland en Noorwegen. In Afrika kan dat dus ook. De Hoge Atlas in het zuidwesten, waar we vandaag doorheen willen, is er niet meer. We zitten amper 100 meter onder het wolkendek. Tsja, en we hadden de wekker gezet voor een pittige bergrit vandaag! 

Bij het ontbijt pak ik de weersverwachting er weer eens bij. Vanmiddag toch buien, morgen wel weer zon. Niet stabiel. De straalstroom, die ergens boven Nederland hoort te lopen, boort zich diep in Noord-Afrika, en dat is te merken. Wat nu? De route omleggen, ten zuiden van de Atlas naar het westen gaan? Kan, maar dan mis je wel heel veel moois. Of nog een dag afwachten, morgen wordt het wél mooi weer. We besluiten tot het laatste. Nog een rustdag in Midelt. 

Die rustdag gisteren was heerlijk. Lekker lui doen, theetje hier, koffietje daar, beetje muziekjes luisteren, lekker snacken. En naar de hamam, mét keiharde massage door een potige kerel met behaarde armen. Auw! Maar wel lekker. Het weer gedroeg zich netjes volgens de afspraak: beetje motregen in de middag, niks bijzonders. Bij het biertje s'avonds (het eerste in 8 dagen) op de hotelkamer begon het ineens te hozen. Ik begon 'm al een beetje te knijpen voor de weg van vandaag: halve meter sneeuw of helemaal weggespoeld? 

Nog een rustdag dus. Maar om 9 uur ben ik het al zat: ik wil wat doen! Fietsen, en ik wil ook zien hoe die weg er bij ligt, zodat we morgen niet terug hoeven. Bovendien ben ik benieuwd of die bergen nog bestaan en welke kleur ze hebben. Marc ziet er niks in om in die grijze meuk te gaan fietsen dus ik ga alleen. Hij gaat intussen de lokale platenmarkt afstruinen. 

Het ritje is meteen al leuk. Lekker met weing bagage op de fiets, en omdat het meteen omhoog gaat ben ik ook snel opgewarmd. Het wolkendek is intussen wat omhoog gekropen en er komen gaten in. Zon! Mooie gravelwegen ook, en het loopt lekker, ik ben al op 2140 meter, 100 meter onder de pas. KRRRRRRRGGGGRKTKTKTK! Ineens zitten beide wielen vol grind en sta ik geparkeerd. Ik ben door een plas pindakaas gereden, en daarna weer gravel. M'n banden zijn voorzien van een laag vette klei met daarop een discodip van steentjes. Gelukkig heb ik het ergste snel verwijderd en kan ik weer verder. Boven is het extreem mooi en, beter nog: droog en de weg blijft begaanbaar. Lekker ruig, dus dat wordt morgen nog een toer, en je moet wel af en toe om de pindakaas heen manoeuvreren. Zeg ik natuurlijk niks van tegen Marc, die mag er morgen ook wel een keer inzakken. Wordt ie hard van. 

Kortom (nou ja, kort?): testrit geslaagd, morgen moet het dan maar eens gaan gebeuren!

#Judplo: is het zo lang genoeg?

Foto’s

11 Reacties

  1. Ron:
    14 november 2018
    Altijd leuk...fietsen op de rustdag
  2. Ad Snelderwaard:
    14 november 2018
    Ik hoop dat Marc je verslag niet leest, anders krijg je hem morgen niet mee.
  3. Willem Hoffmans:
    14 november 2018
    Te laat ...
  4. Alex:
    14 november 2018
    Ziet er wel heel bijzonder uit die bergen en die paadjes! Sterkte morgen! Ik zit de laatste nootjes te verorberen en teksten te stampen!
  5. Wilma Jansen:
    15 november 2018
    Kanjer ben je Willem! Goed te horen dat Alex ..... hihi :-)
  6. Anja:
    15 november 2018
    Veel succes vandaag weer broer!
  7. Loes:
    15 november 2018
    Heerlijk om in de trein naar het werk je leuke verhalen te lezen. Straks loop ik glimlachend over pindakaas door Bodegraven.
  8. Dries van Dijk:
    15 november 2018
    Altijd al een hekel gehad aan pindakaas met stukjes erin, Willem! Heel solidair zakt ook hier de temperatuur 's nachts naar nul toe en 't weekend wordt net eronder voorspeld. een beetje loopgravengevoel zullen we maar zeggen. Veel plezier in de Atlas 2018e druk!
  9. Judith:
    15 november 2018
    Ja, dit was nog fijner. Ik kon mij nog beter (en langer) inleven en de pindakaas maakte het verhaal ook smeuïg! Sterkte morgen!! Zet em op!
  10. Huib Jan:
    28 november 2018
    Mooie verhalen, mooie plaatjes...daarover gesproken...welke platen zijn door Marc zoal gevonden?
  11. Willem Hoffmans:
    30 november 2018
    @HJ: weinig bijzonders hoor. Lee Towers met een vergeelde zonnebril. De Havenzangers (op een strand met onecht aandoende palmbomen en een verdacht Hollands uitziende lucht). We hebben er mooie pindabakjes van gemaakt