Zapatos los manos (of zo)

Ola!

Berichtje uit Albacete, zo'n 210km vanaf Valencia. Al veel te veel gebeurd om op zo'n piel-schermpje weg te kunnen tikken. Maar t was een erg mooi begin van dit avontuur!

Het zal jullie niet zijn ontgaan dat het in Spanje momenteel nogal atypisch weer is. Na een dagje redelijk normaal maar koud weer hadden we gisteren een knalharde Wester tegen, en vandaag was de regendag. Nou ja, morgen misschien ook, in Alcaraz, waar we morgen heen willen, wordt het maximaal 5 graden, met af en toe een verfrissend buitje. Daarna meer zon, minder wind en warmer.

Maar goed, ik was hier rwdelijk op voorbereid, dus het is goed te trekken, al heb ik wel een paar natte dagboeken en reisgidsen (die #€€##&!(- Ortlieb emmers zijn van boven niet en van onder wel waterdicht, dus het water blijft er in staan en verzuipt mijn dagboeken). En het is gewoon geweldig mooi hier. Vandaag was, zelfs in het grijze weer, adembenemend mooi. Veel leuke weggetjes, vandaag ook vooral onverhard. En de mensen zijn super behulpzaam: ze weten van heel weinig altijd wat te maken, om het ons een beetje naar de zin te maken.

Anyway, te veel om op te noemen. Morgen dus verder, daarna hopelijk beterweer. Warmer vooral! Dat wildkamperen vannact was best fris. Op weg naar Dakar en verder: het klinkt nog steeds onwerkelijk als je door de blubber in de Spaanse herfst fietst. Het is zo ver weg nog allemaal!

Aan iedereen: bedankt voor de hartverwarmende reacties! Te veel om ze allemaal te beantwoorden, anders ben ik alleen nog maar met dit apparaat bezig.

Hasta la Pasta!