Herlaer, Vught en d'n Bels

De kop is eraf! 

We zijn in d'n Bels, bij Tongerlo. Ik heb net een videe besteld, geen idee wat ik krijg, maar veel vlaamser kan het niet klinken. In Tongerlo is ook een klooster, dús een brouwerij, dús ....

Het zal ook de laatste keer zijn dat we in het Nederlands kunnen bestellen, morgen komen we bij de walekoppen. 

Lekker weertje vandaag, een pak frisser dan gisteren, en voor de verandering eens een grijs wolkendek. Ik vond het wel wat hebben vanochtend, Marco vond het maar matigjes. Die heeft liever het weer van gisteren: zon en dik boven de 30 graden. In die hitte hebben we de eerste 120 km gedaan. Het hád wat minder kunnen zijn als ik er niet na een kwartier, toen ik al bijna bij Marco was, erachter kwam dat ik m'n paspoort vergeten was! Terug dus, en nog een keer naar Marco. Via een andere route, zodat het op Strava niet te veel opvalt dat ik terug moest. Daarna het grote mes erop en meters maken. De Betuwe is nogal saai als fietsgebied, dus het mocht wel efficiënt. Na Den Bosch werd het mooier, en we ik heb Marco nog even wat familieherinneringen in Halder (sorry Pa: Herlaer) en Vught laten zien.

Daarna even verkoeling gezocht in de IJzeren Man, een zwemplas in Vught. Er zouden veel nijlpaarden zitten, maar dat viel mee, het was juist opvallend rustig. Volgens Olaf, die vervolgens nog een poging deed een stukje vanuit huis mee te fietsen (jammer van dat mulle zand, gaat niet met een stadsfiets) vonden de nijlpaarden het te warm om te gaan zwemmen. Rare beesten ...

Na 120 km vonden we het welletjes. Vanochtend deden we de laatste 20 km naar de Belgische grens, alwaar een wisseling van de wacht plaatsvond: Marco werd afgelost door Marc, die tot het einde meegaat. Marc heeft dus meteen de eerste dag al gefoezeld. (Wil je weten wat dat is: zeg ik niet, dan moet je m'n Afrika blog lezen, hehe)

België was erg leuk vandaag. We volgen een bestaande route, dus je kan lekker achter een streep op de GPS aan rijden zonder te veel gedoe. Veel onverharde weggetjes door bossen, en rare doorsteekpaadjes. Zelfs als je door stedelijk gebied rijdt is het bijzonder rustig. De route is wel wat gedateerd: het komt regelmatig voor dat zo'n doorsteekpaadje is weggeplempt door een nieuw huis. En sommige van die huizen zijn lélijk!

Om 6 uur waren we hier: een wat vervallen camping, maar alles doet het, en je kan er goed eten. Videe is trouwens gewoon een pasteitje. De komende dagen wordt het weer wat puzzelen: er zijn wat weinig accommodaties. Wordt een kwestie van goed mikken. 

Zo, best een lang verhaal over 2 daagjes fietsen! Nog een week of 7 te gaan. Heb het goed en tot later!

Willem en Marc.