Polvere

Heerlijk klimaatje, hier in Noord-Spanje. Zo eind augustus is het niet meer te heet, maar de zon schijnt nog volop. Je ziet wel dat aan het eind van de hete droge zomer alles geel en dor is. Veel bomen hebben hun herfstkleuren al te pakken, vermoedelijk doen ze dat puur uit droogte-chagrijn.
We zijn in Han sur Lesse. Huh, maar dat ligt toch in België??? Ja, maar in de Ardennen kan het toch nooit zo droog en dor zijn, daar regent het toch altijd? Toch wel dus, in 2022 kan alles.

Je raadt het al: ik was mezelf aan het foppen. We bikkelen best goed door, maar in 4 dagen tot in Spanje geraken, da's wel erg straf. Maar het is bijzonder om dit Belgische heuvelland zo droog en stoffig te zien. Ik vraag me af of het in het binnenland van Spanje echt droger is. Aangenaam fietsen is het wel! Ik heb er zo'n 400 km op zitten in 4 dagen, waarvan 3 met Marc. We zijn intussen weer goed op elkaar ingespeeld: na een erg lange dag gisteren (deels met Marc's zoon Justin) vinden we het vandaag allebei dikke prima om 'm wat vroeger af te knijpen en lekker nog efkes in de plomp te gaan liggen. De Lesse is heerlijk koel. Er zijn geen nijlpaarden, maar wel hele enge grote zwanen dus het is wel oppassen dat ze je niet vermoorden, je weet maar nooit.

We volgen tot nu toe de erg pittige Transbelgie mountainbike route. Allemaal nét te doen met volle bepakking, maar daardoor ook erg leuk. Alleen gisteren waren we na 75 km de nijdige klimmetjes wel zat en hebben we een oude spoorlijn gevolgd en vanaf Namen een stukje langs de Maas gecruised.

Ik denk dat we vanaf hier nog een dikke dag zoet zijn met Transbelgie, dan wordt het Transfrans ofzoiets. Het volgende verhaal zal dus wel uit Frankrijk zijn.

Tot later, we gaan een pintje pakken.
Willem