weekend in een halve tent

Het is weekend. Ook voor ons, na 8 dagen hard werken. Morgen uitslapen, een bom vieze kleren wassen en de fiets een beetje vertroetelen in plaats van 'm af te beulen. D'n Bist heeft wat aandacht nodig geloof ik. D'r moeten nog wat kleiresten worden afgebikt, en ik ben hier een daar wat schroefjes verloren onderweg. De versnellingen opnieuw afstellen, de voorband ontskippyballen, dat soort werk. Krijg je met het soort ruige wegen die wij regelmatig voor de wielen krijgen. Het zal niemand verbazen, onszelf ook niet, dat we weinig andere "gekken" tegen komen die hier ook fietsen. Een paar dagen geleden, tussen Vézelay en Moulins, reden we langs een lang kanaal, daar zagen we best wel wat andere fietsers. Maar dát was ook nagenoeg vlak....

Het maakt de tocht wel lekker afwisselend zo. Paar makkelijkere dagen, paar moeilijke dagen, vandaag een halve dag van slechts 36 km, die toch de hele dag duurde. Na de klim naar de Col de St. Laurent, met 1450 meter het voorlopige Dak van de Tour, hobbelden we over dikke stenen naar beneden en waren we om half 2 in Bourboule, een toeristenoord met maar liefst 6 campings. Het weer pruttelde een beetje dus we wouwen wel een kerrevennetje ofzo, wel lekker met zo'n rustdag in het verschiet. Camping 1 zag er dood uit, camping 2 was dicht, de derde was gesloten. De gîte d'étape waar we langs reden bleek een gîte zónder étape te zijn: ook niks. Het werd uiteindelijk camping, je raadt het al, nummer 6. Na veel onderhandelen en contracten tekenen waren we eindelijk binnen, om 5 uur! We hebben nu een soort half tent half blokhut. Met échte bedden!

Het is wel een beetje tekenend voor zo'n reis als deze: je moet er wel wat voor doen, niet alleen op de fiets maar ook naast de fiets. Weinig voorzieningen, die bovendien met september op de kalender alweer in winterslaap lijken te zijn gesukkeld. De meeste dorpen hebben niëens een winkeltje en vaak is de bakker al met pensioen. Een paar weken geleden zag ik op 1 vandaag dat je in de dorpen tegenwoordig een broodautomaat hebt die de lokale gepensioneerde bakker vervangt. Er zouden er al 12000 zijn in Frankrijk, en een rekensommetje leert dan dat je er elke 90 km2 wel een moet hebben. Best veel zou je zeggen, bijna in elk dorp wel eentje. Toch? Wel, gisteren kwamen we er eindelijk een tegen. Marc was zo blij dat hij maar meteen een brood heeft gescoord. We waren even vergeten dat we net een half uur geleden wel bij een bakker waren geweest. Ach ja. Dat brood is intussen al lang weer op.

Morgen dus even niet het vaste ritueel van: 7 uur opstaan, natte (meestal) tent inpakken, ontbijten en tegen 9 uur op de fiets. Geen idee wa'k ga doen, behalve die paar jurken. Jurken??? Stomme autocorrectie, ik bedoel klusjes, damn! Geen idee ook van het weer. Waaier punt No zegt de hele dag tegen, Meteo France zegt dat het wel oké zou zijn. Het weer is net zoals de route: van alles wat. Vooral: weinig te klagen so far! We zijn aan een pelgrimstocht bezig en volgens Marc moet dat af en toe ook een beetje moeilijk zijn. Hij heeft gelijk.

Aan iedereen: goed weekend en tot snel!
Willem en Marc